Eventjes wat gas terug

16 april 2016 - Aljucén, Spanje

We zijn aangekomen in Mérida. De weg erheen was mooi, ook al liepen we lange tijd naast de N-630. Naast is iets anders dan op. Dat komt ook voor, dan loop je op het smalle strookje asfalt naast de witte streep aan de rand van de weg, en dat is echt niet leuk, vooral niet als er veel verkeer is, zo rond 8 uur 's ochtends. Jaha, dan zijn wij al aan het lopen! Wij staan iedere dag om 6.30 uur op. Na het wassen bekijken we op de smartphone wat het weer gaat doen en daar kiezen we onze kleren op uit. Worden de broekspijpen vandaag afgeritst en kan ik die aan Maarten geven, of toch maar niet? Daarna begint de voetverzorging. Eerst worden de voetzolen zorgvuldig ingesmeerd met voetenbalsem. Dan worden blaren en eeltplekken geïnspecteerd. Heb ik een speciale blarenpleister nodig, of (nog) niet? Kies ik voor andere sokken dan gisteren? Daarna gaat het snel. Rugzak inpakken, ontbijten en wegwezen. Het lopen in de vroege ochtend is heerlijk. Het licht is prachtig, er hangt energie in de lucht, en alle vogels fluiten.
Vandaag waren ze er weer, de vogels en de bloemen. Wilde rozen, vlinderlavendel, koekoeksbloemen, bloeiende distels, een vreemde orchidee...En de hop, de grauwe gors en de ooievaar, héél veel ooievaars. Die hadden vandaag een belangrijke vergadering: we zagen er veertig(!) zij aan zij in een weiland staan en er kwamen er steeds meer bij. Wat verderop was een grote groep aan het rondcirkelen; bij elkaar waren het er zeker honderd.
En zo, genietend van de natuur, arriveerden we in Mérida. Daar zagen wij veel zaken die nog ouder waren dan wij, zoals daar zijn: een Romeinse cisterne, een Romeins theater EN amfitheater, het restant van een Romeinse triomfboog (maar al wat triomfantelijk was, ontbrak), een Romeinse tempel, een Romeinse brug en een Romeins aquaduct. We kregen de indruk dat die Romeinen vroeger best belangrijk waren. Het was allemaal heel mooi (zie foto's).
's Avonds ben ik zoek gegaan maar de naam van een bloem
die hier op sommige plaatsen massaal voorkomt en de velden blauw-paars kleurt. Prachtig! (zie foto). Het was geen kleverige ogentroost, geen knikkende klaverzuring, geen weegbreeslangenkruid of paarse schijnspurrie, maar wat dan wel? Ik heb er slecht door geslapen.
Nu zijn de weer wat verder.We hoeven nog maar 750 km. te lopen. We zijn vroeg vertrokken om de beloofde regen te vermijden. Dat is niet gelukt. We kwamen kletsnat aan in een pelgrimsherberg waar we een kamer gereserveerd hadden vanwege onze stapelbeddenfobie. Het was jammer dat het regende en bewolkt was, want het landschap was arcadisch, idyllisch en ook nog eens pittoresk. Er waren héél veel bloemen, waaronder die blauw-paarse die géén paarse kuifhyacint was, of... (zie boven). Ik zag zelfs een mooie kleine orchidee waarvan ik vanavond de naam ga opzoeken. Ik werd ook helemaal gelukkig van de Iberische klapekster, de purperreiger en de kwak (dat zijn vogels).
Vandaag waren we al vóór 12 u. op onze bestemming en daardoor kunnen voeten en beenspieren een beetje herstellen. Maarten heeft wat last van blaren en mijn linkerbeen wilde niet meer buigen zonder pijn. Dus een beetje rust is niet verkeerd.

Foto’s

9 Reacties

  1. MJ:
    16 april 2016
    Ha die Jan!
    Je verhalen zijn ontzettend geestig! Ik geniet er iedere keer weer van. Echt om te smullen! Maak er straks maar een leuk boekje van: een cabaretesk reisverhaal richting Santiago de Compostella. Een dikke zoen voor op alle blaren!!
  2. Jonne Christensen:
    16 april 2016
    Jan en Maarten, ik raad jullie aan om een vlaggenstokje met een oranje wimpel te bevestigen op je rugzak! Dan ben je een stuk zichtbaarder.
    Of zoals fietsers in Denemarken doen. Een ijzeren paal(tje) met een vlaggenstok, vastgemaakt aan de pakkendrager, uitklapbaar naar links. Er is geen enkele automobilist die zijn auto wil beschadigen.
  3. Jan van Spellen:
    16 april 2016
    Avé Johannes et Martinus,
    Prachtig geschreven en mooie foto's. De vogels, de bloemen het landschap de blaren. Imposant die Romeinse steenhopen. Dat stoere en martiale onoverwinnelijke als de Romeinen. Een verworvenheid van deze mars der dappere broeders ( viri fratres). Daar komen jullie die 750 km wel mee weg.
    Houd moed en geniet, ook in die slaapzalen.
    Groet en 'aplausos', JanSp

    NB - Ik mis de baard van Maarten.
    - Over ruim een week ga ik naar Andalusië. Ik zal niet in de voetsporen der dapperen treden, maar wel die Spaanse sfeer proeven van de tapas en de wijn.
  4. Joep:
    16 april 2016
    Mannen, de Helpdesk van VGZ is ook in het weekend bereikbaar. En als je op jullie leeftijd overal ooievaars en een kwak gaat zien, is een dagje rust geen luxe. Alle waardering voor jullie doorzettingsvermogen. We blijven met plezier abonnee.
  5. Martina:
    17 april 2016
    Nou broertjes Schellekens, petje af! Leuk om mee te genieten van jullie ervaringen. We blijven jullie volgen!
  6. Eppo:
    18 april 2016
    Geniet van die foto's. Ben benieuwd naar jullie culinaire ervaringen. Glaasje wijn iedere dag of is dat verboden voor pelgrims?
  7. Quinten:
    18 april 2016
    Wat betreft die Romeinen: alle wegen leiden naar Rome, dus pas op dat jullie niet de verkeerde kant op lopen.
  8. Jochen:
    19 april 2016
    ...krijg zo het gevoel als of ik acuut mee zou willen lopen...mede ook door de foto's...
  9. Ilse:
    19 april 2016
    Dag Maarten en Jan,
    Wat een avontuur zo samen! Ik geniet van de verhalen die je schrijft Jan en besef dat ons land nu erg ver weg moet voelen voor jullie! Morgen gaan we samen aan de slag en dat zonder jou!
    Zorg goed voor elkaar!
    kus,
    Ilse