Eetproblemen
Vandaag deden we een bergetappe: 400 m. omhoog en 500 omlaag. We logeren nu in Fundão, in een somber pension, met heel veel kamers aan lange, donkere gangen. Het perfecte decor voor een bloederige thriller. Er zijn hier meer kostgangers. Af en toe zien we een schim op de gang en uit de kamers klinkt het geluid van stemmen, een rochelende hoest of gewoon de TV. Fundāo is de lelijkste stad tot nu toe. Ga er niet heen! We kwamen uit een dorp dat juist heel schilderachtig was, met een leuk pleintje waaraan een voornaam huis gelegen was, en met de ruïne van een oud kasteel, hoewel het dorpje Castelo Novo heet. Iets klopt hier niet.
Gisteren hadden we last van eetproblemen. We dachten te kunnen ontbijten in het wegrestaurant waar de avond ervoor prima gegeten hadden, maar ze hadden daar helemaal niets, dus moesten we het doen met een donut.
Na een mooie wandeling met onderweg een tosti, gingen we in Castelo Novo een biertje drinken in een café-restaurant. Maarten vroeg of we daar 's avonds ook konden eten, maar nee, dat ging niet. Je kon er alleen het middagmaal gebruiken. Wisten ze een ander adres in het dorp? Nee, dat was er niet, daarvoor moest je 10 km. verderop zijn. Was er dan een supermarkt in het dorp? Nee, ook niet. Oeps, wat nu? Ik zag een uitstalkast met kleine koekjes, maar ook een zak met twintig eierkoeken. Dat werden de onze!!! En Maarten kreeg gedaan dat ze voor ons beiden twee sandwiches bereidden. En zo hebben we 's avonds in ons knusse appartementje vorstelijk gedineerd, zonder alcohol, maar met een heerlijke kop koffie uit de Nespressomachine.
En in het vreselijke Fundāo hebben we vanmiddag een driegangenmaaltijd verorberd voor 6 € pp, inclusief een liter wijn.
Ik ben benieuwd naar jullie snelheid, maar vermoed dat het vooral heel veel uren zijn, die jullie per dag maken.
Groetjes uit een fris Breda, waar je alleen met een dikke jas aan op een terras kunt zitten. Maar...... eten en drinken is op ongelooflijk veel plekken mogelijk in deze horeca stad. Dat dan weer wel.
Wij genoten volop van een week Wenen al was het er koud en nat, maar aangezien Wenen gezegend is met prachtige musea lieten we ons door het weer niet in de luren leggen. Zagen bijvoorbeeld een grote overzichtstentoonstelling van Kokoschka met meer dan 300 werken en maakten een bijzonder openluchtconcert mee van de Wiener Symphoniker in het kader van het ´Fest der Freude´ op 8 mei, de herdenking van het einde van de 2e wereldoorlog.
Jongens, geniet verder en veel groeten van Jochen en mij,