Back on track

Met steun van de Spaanse autoriteiten en de onbaatzuchtige hulp van vele vrijwilligers kan dit blog weer de lucht in. Dank aan alle betrokkenen voor hun inzet! Zondag hebben onze lopers een rustdag opgenomen die hen (hun? - blijft lastig) matig bevallen is. Oké, geen kwaad woord over het kasteel en de kerk en de pittoreske centrum van Puebla de Sanabria. En het was ook vermakelijk om de Nederlandse caravans te tellen die in konvooi de afslag namen naar de camping. En ze hebben s'avonds héérlijk gegeten in een gerenommeerd restaurant.
Maar toch....er gaat niets boven lopen. Vandaag zouden onze pelgrims gevieren een wandeling doen van 11 km, maar omdat het regende en de kleren en de sokken en de schoenen toch al nat waren, besloten zij om door te lopen. Ze namen dit besluit tijdens een rustpauze met broodjes en een fles goede wijn. De randvoorwaarden blijven belangrijk! Het was alleen wat verder dan ze dachten, omdat de situatie kaartleestechnisch heel ingewikkeld was. Uiteindelijk werden het 27 km. Het grootste deel daarvan noodgedwongen (vanwege ondergelopen paden) via de N-525, maar het laatste stuk liep ons viertal over een landweg met minder plassen dan gevreesd. Zo werd het toch weer een leuke dag!
Vanessa is de strateeg. Zij doet de planning en de reserveringen - en wijkt daar weer net zo makkelijk vanaf. "We gaan vandaag 16 km. lopen, is that okay?" "Goed, doen we". "Hm, als we er nu nog 10 km aan vast plakken, hoeven we morgen maar..." "Goed, doen we".
Zo gaat het op de Camino. Er wordt veel geregeld, maar niets staat vast.