Naar huis
1 juni 2016 - Santiago de Compostela, Spanje
Dat zul je nou altijd zien: dacht ik de wekker gezet te hebben, maar nee, hij ging niet af! Gelukkig werd Maarten wakker door een deur die hard werd dichtgeslagen. Anders hadden we de bus naar het vliegveld gemist. En gelukkig hoefden we nog maar weinig spullen in de rugzak te doen, dus dat ging lekker snel.
Ik ben best trots op mezelf. Ik heb vanuit onze hotelkamer, met mijn smartphone onze vlucht geboekt. We hadden het aan Vanessa gevraagd, maar die kreeg het niet voor elkaar. En ik wel! Het is natuurlijk heel prettig dat je sinds kort van Santiago naar Schiphol kunt vliegen en niet eerst naar Porto of Madrid hoeft te reizen.
Santiago heeft een klein, modern vliegveld. Inchecken, controle, het gaat allemaal heel relaxed. Wij kregen kort voor ons vertrek nog gezelschap van Agnes uit Limburg. Heel grappig: zij was zowat de eerste pelgrim die we zagen, in de bus van het vliegveld naar Sevilla. En nu was zij dus ook degene met wie we onze reis eindigden. Zo werd de cirkel rond. We hadden Agnes tijdens onze tocht wel eens gezien, maar nooit gesproken. Agnes is een jaar of vijftig oud en fietste de Camino. Eigenlijk had ze willen lopen, maar ze kon geen lange wandelingen maken omdat ze bij een val in de Himalaya haar voet gebroken had. Ze had veel last van apneu en sleepte een zwaar apparaat mee dat alleen in een karretje vervoerd kon worden. Om dat te kunnen trekken had ze haar fiets laten ombouwen tot een elektrische. Meteen al op der eerste dag bleek het karretje niet te deugen. Het slingerde alle kanten op. Wat nu? Ze heeft een ander karretje gekocht dat wel goed spoorde. En zo deed Agnes de Camino. Ze fietste korte afstanden, ze moest vaak afstappen en haar fiets met aanhanger de helling opduwen (de accu raakte snel leeg), maar ze zette door en maakte de tocht wel af!
En zo hoorden wij, op de valreep, nog een indrukwekkend verhaal.
En nu zijn we thuis. En dat is behoorlijk wennen. Ondanks de geweldige ontvangst op Schiphol, en ondanks het feestelijke welkom in Eindhoven en Leiden. Nee, dat is het punt niet. Deze lange tocht, deze Camino was voor ons beiden zo bijzonder dat we er nog lang niet mee klaar zijn.....
Zet je er ook nog wat foto's bij?
Home sweet home.....
Hoewel ik kan in-/aanvoelen dat het nog enig tijd duurt voordat je je thuis weer '' thuis " voelt....
Langzaam gaan heeft zo zijn voordelen boven snelle bussen, steden en kathedralen.
Terug op aarde valt er ook nog veel leuks te doen.
genieten van jullie reis!! Petje af voor jullie?
Nu héérlijk naar huis en je eigen bed!
En natuurlijk je eigen geliefden in je armen sluiten!