Heel erg jarig

Jariger dan ik vandaag kan een mens zich niet voelen! Ik werd bij het ontwaken toegezongen door alle leden van de groep. Daarna overhandigde mijn broer me de cadeautjes die Lea hem had meegegeven, héél lief!, en vervolgens kreeg ik van hem een zak met kleding van zo'n vijf kilo! Voorwaar een groots gebaar! Langs de weg waren de bloemen massaal uitgelopen. De roosjes geurden hemels, het graan wuifde en zelfs de stinkende gouwe deed zijn best. Het applaus van de klaprozen was hartverwarmend en de brem was geler dan ooit. De wielewalen en de nachtegalen jubelden en de koekoek liet welgeteld 71 keer van zich horen. Overal langs de route was feestversiering aangebracht: zie foto's. Wel jammer dat niemand op mijn uitnodiging is ingegaan. Nou kan ik dat ergens ook wel begrijpen: 1:  ik was wat laat met mijn invitatie en u had andere dingen te doen, 2: ik had een routebeschrijving moeten meesturen of de GPS-coördinaten moeten vermelden.

Nog steeds hopend dat een van u kwam opdagen verbleven wij enige tijd in een kroeg die ook een soort museum is, met vreemde voorwerpen, opgezette beesten en een wand die bekleed is met bankbiljetten. Heel curieus. Zie foto's.

Inmiddels zijn we aanbeland in ons hotel in Ponte do Abade, waar we vanavond eens helemaal los gaan. 

Het werd vandaag toch weer 26 km. We liepen enige tijd door dennenbossen. Van sommige bomen werd hars afgetapt. Maarten ging bij een boom aan het infuus. Zie foto's. Het was heel warm en er was soms weinig schaduw en het duurde heel lang voor we de kroeg tegenkwamen, maar het parcours was overal versierd met kleurige linten en dat maakte het lopen toch tot een feest. Zie foto's. Was ik maar elke dag jarig!