Druk is anders

16 april 2019 - Mértola, Portugal

Na ruim 100 km. wandelen hebben we nog steeds geen andere pelgrims gezien. We zochten een weinig belopen route, dus daarin zijn we geslaagd. Maar nu beginnen we de collega's te missen. Daarom hielden we héél lange pauzes en ging een van ons beiden op de uitkijk staan, maar er kwam niemand opdagen. Gisteren zagen we wel twee andere wandelaars, Nederlandse vrouwen, maar die liepen de verkeerde kant op.

We hebben hier elke dag mooi zonnig weer, met in de ochtend vaak een boreale bries, maar die verdwijnt. We lopen voortdurend door prachtige natuur. Overal on ons heen bloeiende brem en vlinderlavendel, en rozen, heel veel rozen. Gisteren liepen we zelfs letterlijk in de rozengeur. Dat is nog eens wat anders dan de geur van varkensmest! 

We zijn nu in Mertola, een mooi stadje met een indrukwekkende burcht, aan de rivier de Guadiana. Bij het inchecken in  het hotel werden we te woord gestaan door een Nederlands meisje dat hier werkt omdat haar vriend uit Mertola komt. Het was prettig on NL te spreken nadat we vanochtend en gisteren moesten praten met een dame die uitsluitend Portugees sprak en van geen ophouden wist. Zij bestiert een casa rural in the middle of nowhere waar we gisteren, na meer dan acht uur lopen, aankwamen, vlak voor het donker werd. Dit oord ligt kilometers ver buiten de route.  Waarom kwamen we daar terecht? Ik zal het uitleggen. Tussen Alcoutim waar wij verbleven en Mertola, waar we nu zijn, bedraagt de loopafstand 40 km - te ver als je pas laat kunt ontbijten. Tussen A en M kun je nergens slapen, maar buiten de route wel. En zo kwamen we in the middle of nowhere terecht. Daar is het heel mooi. Daar hoorden we vannacht de uil van Minerva roepen, daar zijn kwartels, bijeneters, hoppen en patrijzen, daar zingen de nachtegalen en daar zagen we vanochtend een kuifkoekoek. Wat wil een mens nog meer?

Foto’s

9 Reacties

  1. Jos Vervoort:
    16 april 2019
    Prachtig verhaal Jan! Het lijkt me heerlijk zo in de natuur te wandelen, zeker als je er zoveel van weet en herkent. Hartelijke groet, Jos.
  2. Anneke Welschen van Alphen:
    16 april 2019
    De woordenschat van Thierry Baudet reist met jullie mee, begrijp ik. Boreaal en de uil van Minerva. Pas op hoor!
    Tussen de regels door lees ik dat jullie toch een beetje aanspraak missen. Dus af en toe een mailtje lezen als jullie met vermoeide voeten omhoog zitten, nippend aan een glaasje lokale wijn, is vast wel welkom.
    Over vermoeide voeten lees ik overigens nog niets. Terwijl 40 km lopen op een dag voor ons al ontzettend veel zou zijn en genoeg om alle andere dagen van een vakantie te mogen luieren!!
    Maar dat moet ik jullie niet vertellen natuurlijk, want dan breng ik je op slechte ideeen.
    Krijg je iets van het wereldnieuws mee? De grote brand van de Notre Dame gisteravond? Wat een culturele ramp!!
    Wij zijn een paar dagen in Zoutelande. Wel een zingende lijster en merels, roodborstje in de tuin. Appelbloesem in Rein's appelboom, bloeiende meidoorn. Maar daarmee is onze biotoop wel geduid. Heerlijk!
    Tot een volgende keer.
    Lieve groet van Tommes en mij.
  3. Glynn:
    16 april 2019
    "wat wil een mens nog meer" zie ik je schrijf. Ik weet het, en daarvoor heb een advertentie in de Dublin Times gezet. Misschien reageert (een bekende) iemand. Je weet het nooit - ik heb gehoord dat pelgrims hebben openbaringen op de weg naar Santiago!!!
  4. José cruijsberg:
    16 april 2019
    Dierbare neven, wel zon dus deze keer, prachtige natuur, mooie plaatsen, veel vogels, echter de menselijke vreemde vogels worden gemist.
    Ongevraagd advies: Jullie kunnen allebei aardig acteren. Speel iedere dag een ander personage. Met jullie gevoel voor humor succes verzekerd!
    (liever geen Kain en Abel)
  5. Marianne:
    16 april 2019
    Leuk verhaal Jan, krijgen we een goed idee hoe jullie daar door het Portugese land gaan. De paden op en de dalen in. Het weer zit (dit keer) mee hoor ik. En ik ga naar de Keukenhof 😂en jij zo door de vrije rozennatuur. Have fun👍
  6. Claartje Schellekens:
    17 april 2019
    Goed bezig, Vader en Oom! Ik ben heel erg trots op jullie!!! Ook hier in Amsterdam wordt met jullie meegeleefd. Gert-Jan Jimmink en Yolanthe (van boekhandel Jimmink) vragen steeds hoe het gaat. Ook bij het boekbinden vertel ik over jullie voettocht. Het grappige was dat ik op jullie eerste dag bij de drukkerij van de Regenbooggroep een fotoboek in wording zag liggen over - je raadt het al - een tocht naar Santiago de Compostella!!! Toeval bestaat niet.
    Verder sluit ik mij aan bij het advies van achternicht José: doe een rollenspel! Of vertrek allebei op een andere tijd, dan kom je elkaar misschien 'toevallig' tegen. Nog een alternatief: neem een geit (of hond, of kip). Dan heb je extra gezelschap, en daarnaast leveren dieren (en babies, ook nog een mogelijkheid) altijd contact met anderen op. Nadeel van een hond of een baby; die kun je dan weer niet eten als de nood aan de man(nen) is...
  7. Saskia Harte:
    17 april 2019
    Leuk om te lezen Jan, veel plezier nog!
  8. Fons:
    17 april 2019
    Wat heerlijk om te lezen. Voor Els en mij roepen Alcoutim en Mertola prachtige herinneringen op. Geniet van alles wat nog gaat komen.
  9. Eric en Ellenmieke:
    19 april 2019
    Wat een mooie. foto’s. We genieten méé.
    Ook leuk al die verhalen te lezen.
    Ga zo door!
    Eric & Ellenmiek